In the jungle....

4 augustus 2017 - Gunung Leuser National Park, Indonesië

Onze eerste overnachting was  helemaal goed. Op een prima bedje, onder de klamboe en met de regen op het dak van palmbladeren zijn we meteen in slaap gevallen.
Om 7.30 zijn we opgestaan.
Vandaag onze eerste jungletrekking. Jamin is onze junglegids. Hij weet alles van  planten, bloemen en dieren in de jungle. Maar goed ook, want vorige week is er een gast van hem gebeten door een slang. En dan ben  je denk ik blij dat er iemand bij is die verstand heeft van die dingen.
We steken de rivier  over die onder onze logde ligt. Op blote voeten waden we door de nu sneller stromende rivier. Het heeft zo hard en veel geregend, zodat de rivier veel water heeft. Voor ons iets minder prettig, want we komen soms tot aan ons kruis in het water....
Maar de jungle is prachtig !!!!!
Het lijkt alsof je zo door de film van Jungle Book loopt, met Jamin als  Mowgli. Hij lijkt er zelfs op !
We moeten de broekspijpen in onze sokken doen van Jamin en zelfs onze schoenen , sokken en broek worden ingesmeerd met een soort Autan.
Dat dat nodig is merken we al snel. Overal zitten bloedzuigers, die regelmatig op onze schoenen of benen zitten. Gelukkig zijn ze nu goed ingepakt.
Af en toe staat Jamin stil om te luisteren of er ergens Oerang Oetangs  zitten. Deze zien we helaas niét,  maar we hebben overmorgen een  betere kans om ze te zien volgens hem. Ik ben benieuwd.  Ondanks dat we geen Oerang Oetangs zien  (maar wel andere aapjes ), ,genieten we volop. Schitterende natuur hier. Bomen van honderden jaren oud, met wortels die metershoog uit de grond komen en waarvan de lianen juist weer in de grond groeien. Onvoorstelbaar mooi !
Na 3 uur lopen zit het er al op. Tenminste....deze korte jungletocht.

De lunch eten we weer bij onze logde.

We gaan naar de olifanten !!!!!
Via een route door weer de jungle en later door enkele dorpjes lopen we een flink half uur. Het was aangeraden om slippers aan te trekken, maar daar krijg, vooral ik, wel erg spijt van. De wegen zijn slecht en hier en daar glibberig door de flinke regenbui van gisterenavond.  Maar geen tijd om te klagen, want als we op de plek van bestemming aankomen,valt alle omgemak weg. Wat ontzettend indrukwekkend  om dan toch eindelijk die grote beesten te zien.....te ruiken en te voelen.
Ze lopen gewoon rond in het kleine dorpje waar we op uitkomen. Kleine kinderen spelen ertussen en hun baasjes zijn met hen bezig.
We lopen met hen naar de rivier, waar ze gaan zwemmen en gewassen worden. Één olifant piept ertussenuit, wat heel hilarisch was,  maar even later zien we hem weer uit de bosjes komen.
We mogen helpen met het wassen /schrobben  van deze kolossale beesten. We kijken onze ogen uit...
Ik heb Lonne en Daan  of nooit zo vaak " supergaaf " horen zeggen. Maar ook Eric en ik genoten ontzettend.
Na deze prachtigeervaring sluiten wij af met tubing.  Grote banden worden hiervoor in de rivier gelegd en wij laten ons door de rivier meenemen .  Af en  toe een flinke versnelling,  maar over het algemeen lekker kabbelend. Intussen is het gaan regenen, maar het geeft allemaal niets. We zijn toch al nat en de regen is zowat lauw.
Onderweg leggen we nog even aan bij een waterval, waar Lonne en Daan onder gaan staan om alvast te douchen.
En verder gaan we op de band. Verder de rivier af. We raken Bil kwijt, omdat hij te laat doorhad dat we uit de rivier moesten  gaan,  die ging dus nog een heel stuk rechtdoor !

Teruggekomen in onze lodge zijn we meteen gaan douchen. Dat is ook nog wel leuk om te vermelden: de douche is niets meer dan een rainshowerdouche, waar een pisstraaltje uitkomt en alleen maar koud water heeft.
Daarnaast staat er een grote ton water met een bakje, waar je je mee kan overgieten. Primitief....dat wel, maar gek genoeg wen je hier wel snel aan.
Het toillet is trouwens nog net een beetje erger: het is een wc-pot op een verhoger.
Het heeft geen reservoir, dus je moet het doorspoelen met een bak water. Het                 (  gebruikte ) papier moet je in een vuilnisemmertje gooien......

Vanavond hebben we lekker gedineerd, samen met Bill, die we hadden uitgenodigd om ons te vergezellen.

Het was een TOP dag