Dag 5 en 6: Jungletocht en de Oerang-Oetangs

6 augustus 2017 - Bukit Lawang, Indonesië

Natuurlijk weer vroeg op. Het gaan 2 spannende dagen worden. De rugzakken zitten volgestouwd met allerlei spullen: regenjas, waterschoenen, wandelstok, extra kleding, Deet, zwemspullen, wat toiletartikelen en heel veel water. Bill zit ons al op te wachten. We eten snel ons ontbijt. Net voordat we vertrekken deelt de hoteleigenaar  nog even mee dat we van kamer wisselen als we terugkomen. Dat is even  balen , want hiervoor moeten we nog even onze kamer leegruimen en alle losse spullen gaan verzamelen. Dat is niet het enige vervelende...onze kamer ligt zo'n 130 treden omhoog lopend. Maar goed...het moet. Na deze slechte start vertrekken we bepakt en bezakt.

Bij Het startpunt ontmoeten we de duitse Anja. Zij reist alleen en wordt aan ons gezin toegevoegd. Geen probleem, wij spreken ook Duits, dus dat zal wel goed komen.

In het eerste stuk bos worden we meteen al verwelkomd door een groep apen. Ze slingeren door het bos en Daan kan zelfs een leuke film maken waarbij een aapje bijna zijn Go pro uit zijn hand grist. Ook zien we nog een gele/groene giftige slang. Vlug doorlopen dus. De jungle wordt hoe langer hoe dichter en we lopen op hele smalle paadjes, die glad en glibberig zijn van het vochtige klimaat. Plotseling staat Sjamir, één van onze gidssen, stil. Hij wijst naar boven en we zien de eerste Oerang-Oetangs. Er is zelfs nog een kleintje bij. We blijven heel stil staan en kunnen ze zo mooi observeren. Ik werd er bijna een beetje emotioneel van om deze dieren van zo dichtbij in hun eigen habitat te kunnen zien...maar we moeten verder. Udin, de andere gids en Sjamir doen echt hun best voor ons om weer wat te spotten. En ja hoor. We zien takken bewegen en weer 2 ! Hier blijven we langer staan. Met veel geduld krijgt Sjamir de Oerang-Oetangs  nar zich toegelokt en we kunnen hen zelfs een paar nootjes en banaantjes geven GEWELDIG !! 

Na weer een flinke klim en veel zweten, gaan we rusten voor de lunch. Udin en Sjamir maken voor ons werkelijk een geweldige lunch klaar: nasi goreng met een eitje, kroepoek, komkommer en tomaat. Niet normaal wat zij allemaal mee hebben gesjouwd. Het is heerlijk!

En verder gaat de steeds zwaarder wordende tocht. We klimmen via lianen en  glijden stukjes naar beneden vanwege de gladheid;soms lijkt het meer op abseilen. Dan staan we plotseling stil. Bij een grote boom zit namelijk een Alfamannetje. Ook andere rangers en gidsen zijn in rep en roer en manen ons om wat afstand te houden. Het is echt een groot beest zeg ! Maar gek genoeg is het toch niet angstig. Als je je maar rustig houd en geen aanleiding geeft om hem boos te maken... Eenmaal wat gewend aan ons kunnen we zelfs, zij het op afstand, een foto maken met ons alle 4. Onze tussenmaaltijd moeten we even uitstellen, anders komen er teveel Oerang-Oetangs op af. Maar eenmaal een eind verwijderd van deze mooie dieren maakten onze twee kanjers wederom een fruitmaaltijd waar je U tegen zegt. Ananas, passievrucht, banaantjes,  meloen, mandarijn......niet normaal. En allemaal mooi gepeld, gesneden en gedecoreerd op bladeren. Heel speciaal!.

Maar we hebben dan ook nog 3 bergen te gaan, vertelt Udin . Pfffffff en we zijn al best moe. Het gaat naar boven en weer naar beneden, klimmen en klauteren, tot we dan eindelijk na 8 uur onderweg te zijn geweest een rivier horen kolken. Daarbij zouden we gaan slapen. Eindelijk ons eindpunt bereikt.

Sorry...ik krijg de foto's niet gedownload.....misschien hebben we morgen sneller internet en dan stuur ik je ze nog toe. Die hou je dus nog tegoed !

Foto’s

1 Reactie

  1. Inge:
    7 augustus 2017
    Aan de conditie wordt ook gewerkt, lees ik Maar dat zal het dik en dubbel waard zijn!