Dag 11: Raften

13 augustus 2017 - Ubud, Indonesië

Vandaag dan eens een ' normale ' dag. Gewoon rond 8.00 uur opgestaan, ontbijtje en heerlijk aan het zwembad gelegen. Intussen zIjn Lonne en Daan van kamer verwisseld. Bij aankomst waren er geen 2 Standard Rooms ter beschikking en kregen we 1 Superior Room. Maar dan moest je wel verkassen....dat vonden zij dus geen probleem. 

Het weer begint al snel te betrekken. Het wordt bewolkt en de zon bij het zwembad is inmiddels verdwenen. Maar we gaan vanmiddag raften, dus we vinden het al niet meer zo erg. Op zich valt het weer wel wat tegen; we hebben nog maar een paar uurtjes in de zon kunnen liggen deze vakantie tot nu toe.  'S morgens is het meestal wel wat zonnig, maar niet echt warm. En 's middags betrekt het , raakt het bewolkt en valt er regelmatig een bui. Soms barsten de wolken echt open en kan het ontzettend hard regenen. 

Maar goed... onze activiteiten kunnen vooralsnog gewoon doorgaan, dus we klagen niet. Zoals ook nu. We worden met een auto opgehaald door Kudut. Hij brengt ons door het drukke verkeer naar de plaats waarvandaan we zullen vetrekken naar het raften. In eerste instantie wilde ik niet meegaan, omdat  ik bang was teveel last te krijgen van mijn rug. Maar het schijnt zo mooi te zijn, dat ik er wel wat pijn voor over heb. Nadat we nog 2 jongens ( 1 Australiër en een Duitser ) hebben opgepikt, gaan we richting rivier. Natuurlijk moeten we een eind klimmen. Het is nu al mooi onderweg. Als we bij het vertrekpunt aankomen krijgen we een helm op, een zwemvest aan en een peddel mee. Waterschoentjes hebben we al aangetrokken. En dan......is het nog een héél eind door een soort jungleachtig bos om via een smal pad afdalen naar de rivier. Er lijkt geen einde aan te komen. Het is een hele afdaling. Maar wel mooi !

Eindelijk komen we dan beneden aan. Het is een kolkende rivier. Het ziet er best wel heftig uit. De gids pompt nog even de boot extra op.voelt dan nog een keertje en besluit dan toch een andere te nemen. Ook deze pompt hij bij en voelt nog eens extra. Uh....is deze wel goed dan ? We móeten hem maar vertrouwen. We krijgen nog wat  instructies: hij geeft aan wanneer je aan welke kant moet peddelen, en of je voor- of achteruit moet peddelen. Wanneer het een flink stuk omlaag gaat, dan roept hij 'boemboem"  en moet je op de bodem van de boot gaan zitten. Bij "Let go"  peddel rechtop tussen je benen. En als laatste....als je eruit kukelt, dan moet je gewoon (!)  genieten, niet in paniek raken en met je armen en benen omhoog proberen te blijven, zodat je niet tegen een rots klapt en iets breekt. Whaah !!!!! Kan ik nog terug ???  Nee dus, want we gaan vertrekken. Hij trekt de boot in het water en we worden meteen al door stroming meegenomen. Go! Go! Go!  , schreeuwt hij, en we peddelen ons te pletter. Na de eerste flinke stroomversnelling en het nodige gegil, beginnen we een beetje te wennen aan de kolkende massa water en aan de humor van onze gids. Zo knalt hij expres op een rotswand, waardoor wij van onze zitplaats vallen en in de boot belanden of gooit hij een plas water in mijn nek en roept: " monkey-pie". Ook slaat hij een keer op het water met zijn peddel: " Crocodile"!  En een keer stuurde hij de boot express op een rots in het water, waardoor we bovenop de rots blijven hangen !  We lachen wat af. Maar het belangrijkste is dat we ons best veilig voelen bij hem in de boot, want hij is echt een heel ervaren rafter,  die af en toe ontzettend hard moet werken om de boot recht te houden.

De natuur is prachtig. Misschien nog wel mooier dan de jungle in Tankahan. We komen langs rotswanden, waar hele beelden in zijn uitgehouwen. Voorstellingen van apen, varanen, koningen,  reptielen.... prachtig ! Je snapt niet hoe de mensen dit ooit hebben kunnen maken. Sommige wandversieringen zijn al meer dan 100 jaar oud. En die zijn in deze kolkende rivier gemaakt (?) Onvoorstelbaar ! We leggen even aan om op adem te komen en krijgen wat drinken aangeboden. En dan komt het tweede deel van de tocht. Je denkt dat het niet meer mooier kan worden, maar dat is toch echt zo. We komen langs een grote waterval, waar onze gids ons natuurlijk onder laat komen. De keiharde val water doet gewoon pijn aan je schouders en rug, zo hard valt het naar beneden. We maken nog wat foto's. (Gelukkig had Daan een Gopro bij die dat kon fotograferen....foto's volgen nog....). Het laatste stuk moeten we nog flink peddelen en dan is helaas het einde in zicht. Wat ben ik blij dat ik mee ben gegaan. Dit schitterende stuk natuur had ik sowieso niet willen missen, maar dat raften was ook echt helemaal geweldig ! Wat een avontuur !

Nu moeten we weer helemaal naar boven lopen met onze peddel en kletsnatte kleding. Het is weer een hele klim. Uitgeput, maar voldaan komen we weer boven aan, maar ik had het voor geen goud willen missen. We worden teruggebracht naar de startplaats. Intussen begint het te regenen en als we aankomen barst er een super grote, keiharde regenbui los. In een mum van tijd staat het hele terrein blank. Wij kunnen even douchen en krijgen dan ook nog een maaltijd aangeboden, waar we dankbaar gebruik van maken. Het regent toch pijpenstelen.

Met de auto worden we weer bij Nick's Pension afgezet. Thuis douchen we nog eens goed. Rond 18.45 uur willen we nog even naar het dorp Ubud lopen, maar het regent nog steeds. De altijd zeer behulpzame werknemers van ons hotel, zorgen voor een parapluie voor ons en zo lopen we naar Ubud toe. Hier gaan we nog naar een dansvoorstelling van typische Balinese dansers. Indrukwekkend. Vooral de kostuums en make-up zijn prachtig. Na de voorstelling gaan we nog wat drinken en spelen daar ook een potje kaart. Wat een drukke, prachtige, vermoeiende, schitterende, indrukwekkende dag hebben we achter de rug.....

Foto’s

1 Reactie

  1. Astrid Matthijsse:
    14 augustus 2017
    Ik heb nog een foto toegevoegd aan het verhaal van het raften. Daar staan we onder die knalharde straal water van de waterval.....