Dag 15: Dolfijnen

16 augustus 2017 - Sanur, Indonesië

Om 5.45 uur staan we op, want om 6.00 uur staat onze taxi te water klaar.  Het is een vissersbootje met aan beide kanten een stang waardoor het bootje stabieler in het water ligt.  Fijn voor Eric,  die al van een waterval zeeziek kan worden..... Eric had daarom ook getwijfeld om mee te gaan.  Om 4.00 uur hebben we voor hem daarom de wekker gezet om  zo 2 uur voor aanvang van ons dolfijne avontuur  de 'anti-zeeziekpilletjes'  in te kunnen  nemen. Hij wil dit eigenlijk niet missen......op hoop van zegen dus. 

Ondanks dat ze hadden beloofd om niet met een groep naar de dolfijnen  te varen,  konen er steeds meer bootjes van de kustlijn richting ons gevaren. Eigenlijk baal ik daar wel een beetje van,  want zoiets is natuurlijk mooier om zo klein mogelijk mee te kunnen maken. Van de andere kant snap ik het ook wel weer,  omdat al die andere vissers ook aan hun klanten deze mooie dieren willen laten zien.  En deze dolfijnen zitten schijnbaar altijd op een bepaalde plek in de zee. s'Morgens gaan ze daar schijnbaar hun ontbijt halen....tonijn.

De zon komt langzaam op. Het is een prachtig schouwspel. Alles kleurt oranje / rood.de Balinese zonsopkomst staat bekend om zijn pracht. Nou...dat is het ook.

We zijn nog geen 15 minuten op de,  best rustige, zee,  als er al opwinding ontstaat.  De vissers wijzen,  en wij staan rechtop in onze boot.  Meteen sturen de vissers bij en varen naar het gedeelte waar de dolfijnen zijn gespot.  Wel een groep van 10 prachtige dolfijnen schieten voor onze boot uit een springen vrolijk bogen boven het water. Dan ook langs  onze boot en verderop tussen de andere boten. Ik raak er gewoon een beetje emotioneel van.  Gek dat  zulke dieren dat teweeg kunnen brengen. Ik heb wel al eens wat dolfijnen gezien,  maar nu zijn het er zoveel...... het lijkt alsof ze een spelletje met ons spelen.  Dan blijven ze weer een een tijdje onder water om vervolgens weer ineens op een ander plekje op te duiken. Geweldig is dit.  En elke vissers probeert zoveel mogelijk dolfijnen te spotten en ons daarheen te brengen. Ik kan er maar  geen genoeg van krijgen.  Maar ook Lonne, Daan en Eric zijn superenthousiast  !  Na zeker een uur lijken de dolfijnen er toch genoeg van te hebben.  De boot draait nu richting kustlijn en vaart nog even over een prachtig helder gedeelte, waardoor we , nu de zon opgekomen is, tot op de bodem kunnen kijken, waar een rif ligt  Ook mooi.....

Jammer genoeg is ons dolfijnenavontuur ten einde. Maar we zijn heel tevreden. Dat we, na de olifanten, de 14 Oerang Oetangs nu ook wel meer dan 100 dolfijnen hebben gezien, dat hadden we van tevoren niet durven dromen. Wat een mooie ervaring !!!!

We gaan heerlijk ontbijten in het restaurant. Het is nog vroeg ( 8.00 uur ), waardoor het nog lekker rustig is. Daarna ploffen we op onze bedjes neer. Heerlijk in de zon.

Gisteren hebber we nog een lokale visser gevraagd of hij een mooi plekje wist om te gaan snorkelen. Dat wist hij en staat om 10.00 uur alweer met zijn boot in de branding. Klaar om ons mee daar naartoe te brengen. Net voordat ik de boot in stap,  wordt ik gebeten door waarschijnlijk een krabje. Tot bloedens toe. Dat was even wat minder,  maar we gaan weer wat leuks tegemoet dus het wordt al snel vergeten. We varen naar een rif, waar optrad grif koraal ligt en waartussen de mooist gekleurde vissen zwemmen. De papegaaivissen vind ik zelf de mooisten. Zij hebben werkelijk alle kleuren van de regenboog op zich zitten en vallen daarom ook op. Maar ook maanvissen, zebravissen, zonvissen, soort tetra's,  en zelfs blauwe zeesterren ! In allerlei kleuren en vormen komen ze voorbij. Met wat meegebracht brood kunnen we ze bijna uit onze hand laten eten ! We blijven zo een uur of anderhalf in het water om te snorkelen en varen dan weer naar het hotel. Daar hebben we een erg hoede lunch en gaan daarna lekker zwemmen en zonnen.

Via een local zijn we te weten gekomen dat er een watersporrtcentrum is een stuk verderop aan de kust van Lovina. Bij ons is er verder niets te doen aan de kust. Dat is wel heel lekker rustig hoor. Maar Lonne en Daan houden wel van een aktiviteitje.
Dus.... met de boot varen we over de, nu wat wildere zee,  naar een mooie club, een heel stuk verderop. Daar kun je vanalles doen aan  watersport. Het is een  ( veel te ) grote club. Er zijn maar weinig mensen en het puilt er uit van personeel. Maar alles ziet er hier wel netjes uit.
Daan en Lonne kiezen ervoor om te gaan jetskiën.
Wij blijven met de booteigenaar war drinken bij de club. Plotseling is hij verdwenen, om even later weer terug te komen. Hij vertelt dat hij zijn boot extra in de gaten moet houden, want hij is zijn anker vergeten (!)  En nu ligt zijn boot los in het water. Hij vond het niet beleefd om het aangeboden drinken af te slaan en is met ons meegelopen. Terwijl hij eigenlijk bij zijn boot had willen blijven.....
Maar hij belt een vriend, die voor hem een anker komt brengen. De boot wordt dan alsnog verankerd en hij komt nu bij ons zitten. Alleen nu wat meer ontspannen.

Nadat Lonne en Daan zich hebben uitgeleefd, varen we weer terug. Eerst zitten zij nog bovenop het voorste puntje van de boot,  maar even later verplaatsen ze zich naar de twee geleiders aan de zijkant van de boot. Dat is pas echt gaaf. Deze pijlers schieten als het ware door het water heen, waardoor er elke keer een flinke golf water tegen hun lichaam aan peinst. Geweldig leuk en heel spannend. Maar alles gaat goed en ze genieten er heel erg van. En wij dus ook

s'Avonds eten we in het hotel.  Ze hebben voor ons net buiten het restaurant tegen de zee aan een tafeltje gedekt voor 4. Ze hebben echt hun best gedaan om het er zo mooi mogelijk uit te laten zien. Met het ruisen van de zee op de achtergrond en muziek van een bandje dat binnen zit eten wij weer heerlijk. We kletsen nog gezellig wat en gaan op tijd naarb
Sorry als de foto's niet goed zichtbaar zijn..... ik heb een probleempje met het laden.....
 

Foto’s