Dag 14 : Lovina beach

Richting zee gaan we vandaag. Naar Lovina. We gaan hiervoor vroeg weg, want we willen niet in het drukke verkeer terecht komen. Om 7.00 uur komt Kudut,  de man die ons eerder ook naar de rafting heeft gebracht,  ons bij ons hotel ophalen. 
Hij biedt al meteen zijn excuus aan omdat hij 3 minuten te laat is.  Dat is ook wel typisch iets van hier,. Deze mensen zijn zo bescheiden. Zij bieden voor alles hun excuus aan.  "Sorry dat de menukaart niet goed in de hoes zit,   "Sorry dat er niet genoeg saus in de fles zit ",   " Sorry dat jullie even hebben moeten wachten op het drinken ",.... overal verontschuldigen zij zich voor terwijl ze er helemaal niets aan kunnen doen.

We rijden Ubud uit.  Dat we de drukte voor zouden zijn is een vergissing. Overal rijden al scooters rond.  Ouders brengen hun kinderen naar school,  die hier al om 7.15 uur begint.  Het is een drukke van belang en ook een mooi gezicht,  want alle kinderen hebben uniformen aan. Van maandag tot en met woensdag dragen ze wit.  Zowel de broek,  rok, en blouse is wit. De jongens dragen er nu een rood/ wit gestreepte stropdas op.  Vandaag  gaan ze namelijk oefenen voor het bevrijdingsfeest. In lange rijen staan ze dan liederen te zingen.  Sommigen spelen een instrument en anderen zwaaien met een vlag. Overal .... ja echt overal zie je massa's kinderen oefeningen doen voor deze bijzondere dag.

We rijden door. Kudut excuseert zich weer, omdat hij de weg niet goed weet naar Lovina...... hij is er nog nooit naartoe gereden ! Hij zal tussendoor de weg moeten vragen.  O...o.... als dat maar goed komt...... maar we zullen het ermee moeten doen. We zitten nu eenmaal in zijn auto !
Het blijkt allemaal mee te vallen.  Hij vraagt een enkele keer hoe te rijden en we zitten eigen ook meteen al op de goede weg.
We rijen intussen door de bergen en hebben af en toe een mooi uitzicht op de rijstvelden.  Rookpluimen  zijn overal te zien.  Links en rechts van de wegen en in de dorpen kringelen de stinkende, grijze  luchtverontreinigende pluimen omhoog.
In Medan was het zelfs nog wel 10 keer erger !
2 x per dag verbranden de mensen hier namelijk hun huisvuil. s' Morgens vegen ze hun huisje en plaatsje schoon en verbranden dan meteen het afval van de vorige avond,  en s'avonds rond 17.00 uur doen ze dit nogmaals. Hier bestaat geen vuilnis ophaaldienst. Iedereen doet het op deze manier.   En gelukkig ook allemaal rond dezelfde tijd.
Maar wat een lucht verontreiniging zeg ! En dat terwijl de natuur hier zo mooi is.  Zonde !

Op onze weg naar Lovina bezoeken we nog even een mooie tempel  in het plaatsje Bedugul.
Deze tempel het de Ulun Danu Beratan tempel. Kudut leidt ons rond alsof hij een gids is. Hij geniet ervan. Normaal is deze lieve,  goedlachse man meesterkok, maar hij verdient overdag een extra centje bij door toeristen van een naar bepaalde plekken te brengen. Hij heeft 3 dochters die hij ook wil laten studeren,  dus heeft hij extra geld nodig. Het is hem gegund. Maar volgens mij doet hij dit nog niet zó lang, omdat hij de weg naar Lovina niet weet....Maar we komen na 2,5 uur toch mooi aan bij ons nieuwe hotel: Padmasari Resort.  We nemen afscheid van Kudut, die ons meteen al zijn familie noemt. Zo snel maak je hier dus vrienden !
Het is een klein resort, maar ontzettend netjes en het ligt meteen aan zee. Onze kamers liggen aan de zeezijde en we moeten maar 200 meter lopen om erin te duiken.  Daartussen ligt dan ook nog een infinityzwembad.  Het is een ware luxe.
En we hebben airco !!!
Maar het allerbelangrijkste voor nu.....DE ZON SCHIJNT HIER  !!!!
Nu we er heerlijk in liggen genieten we hier volop van.  We hebben helemaal niets te klagen,  integendeel, maar de zon hebben we toch echt gemist de afgelopen  2 weken. Kijk..... in een tropisch regenwoud is het logisch dat daar de zon niet de hele dag scbjjnt. Anders zou het ook niet zo ontzettend prachtig en mooi groen zijn. En daar móet het regenen, al is het met  het woord regenen nogal licht uitgedrukt.......
Maar verder in Bali hadden we wel wat zon verwacht.  Maar ook daar bleef het zwaar bewolkt en  hebben we elke dag toch wel regen gezien. Dus nu is het extra genieten. 

De lunch is heerlijk, de mensen meer dan vriendelijk en de watermelonjuice is zeer verfrissend. We liggen zo heerlijk de middag in de zon en zwermen in het zwembad.  Ook maken we een afspraak om morgenvroeg om 6.00 uur (!!!!) met een lokale visser naar de dolfijnen te gaan. 

Om 18.30 uur brengt de shuttle bus van ons hotel ons naar het stadje Lovina.

We eten bij een restaurant, Club Seebreeze, op het strand. Op de achtergrond Is een vuurdanser zijn kunsten aan het vertonen.het Is een mooie a ond. Als We teruglopen Is het dorpje Lovina al uitgestorven. Wij gaan ook lekker naar bed. Morgenvroeg weer vroeg op. Om 6.00 uur staat het bootje klaar. Wel handig.....We kunnen om 5.55 uur opstaan en wandelen dan zo naar de boot die bijna voor onze deur zal liggen......mmmmmmm. ..ik ga verder dromen...